Welkom
Iedereen van harte welkom op onze web-log. Wij hebben deze log gemaakt voor familie, vrienden en verder iedereen die graag op de hoogte wil blijven van het verloop van onze adoptie procedure. Naar verwachting zullen wij in de 2e helft van 2010 de gelukkige ouders worden van 1 of 2 kinderen uit DR Congo. Voordat het zover is zal er nog veel gaan gebeuren. Omdat het voor ons onmogelijk is om iedereen persoonlijk op de hoogte te houden van alle ontwikkelingen zullen we regelmatig het laatste nieuws toevoegen aan deze site. We hopen dat jullie op deze manier met ons mee kunnen leven en uit kunnen zien naar de dag waarop we ons kind of onze kinderen in de armen mogen sluiten.
Wij kunnen het ons nauwelijks voorstellen, maar we staan alweer drie maanden op de wachtlijst voor onze kindjes uit DR Congo. Drie lange maanden waarin we vooral de laatste weken iedere dag leven met de hoop
het telefoontje eindelijk te gaan krijgen. De champagne staat al maanden koud!!! Voor zover wij weten heeft de adoptieorganisatie Kind en Toekomst sinds 18 november 2009 geen enkel voorstel meer kunnen doen aan aspirant adoptieouders uit DR Congo. Het is toch echt niet te geloven! Wel ontvangen we bijna wekelijks nieuwe emails van mensen die op de wachtlijst voor DR Congo zijn geplaatst. Voor ons een teken dat de adoptieorganisatie er wel vertrouwen in heeft dat er op niet al te lange termijn nieuwe voorstellen kunnen worden gedaan. En dan maar hopen dat er voor ons een voorstel bij zit, want wij zijn er klaar voor. Met de jaarwisseling hadden we de stellige overtuiging dat we kerst 2010 als gezinnetje samen zullen kunnen gaan vieren. Nu bijna acht weken later sluipt er af en toe een spoortje twijfel binnen of dit ook echt gaat lukken. De procedure-tijd na voorstel loopt ook erg uiteen. Sommige kinderen kunnen al na vijf maanden in Nederland worden verwelkomt en bij anderen duurt het soms wel acht maanden. Dit hangt helemaal van de Congolese rechter af. Laten we hopen dat hij/zij ons dossier te zijner tijd snel zal afhandelen. Al is het soms moeilijk na alle tegenslagen nog te durven geloven dat er ook nog eens een stukje van de procedure soepel zal gaan verlopen. Ondanks alles weten we dat onze hemelse Vader ons leven in Zijn hand heeft. En in die zekerheid is het voor ons ook mogelijk om iedere dag in geloof uit te zien naar de dag waarop onze allerdiepste wens in vervulling zal gaan. Tot die tijd zullen we met ups and downs "geduldig" wachten op de dag waarop wij onze parel(s) in onze armen mogen sluiten. Dat moment zal al het wachten de moeite waard maken.
Over DR Congo
Democratische Republiek Congo, het vroegere Zaïre, is een land in centraal Afrika en grenst aan Congo-Brazzaville, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Soedan, Oeganda, Rwanda, Burundi, Tanzania, Zambia, Angola alsmede de exclave Cabinda van Angola. Het is een voormalige Belgische kolonie. Kongo betekent jager in het Kikongo, één van de oorspronkelijke talen die in het Zuidwesten van Congo wordt gesproken en was eveneens de naam van een prekoloniaal koninkrijk.
Congo ligt in het centraal westelijk deel van sub-Sahara Afrika. Het wordt doorsneden door de evenaar, een derde ligt ten noorden van de evenaar en twee derden ten zuiden. Congo omvat het grootste deel van het stroomgebied van de rivier de Kongo, welke bijna een miljoen vierkante kilometer bestrijkt en waarbinnen de Livingstonewatervallen zich bevinden.
In Congo-Kinshasa komen er 3 soorten vegetatie voor:
Bossavanne
Grassavanne
Tropisch regenwoud.
Congo-Kinshasa heeft sinds februari 2009 vijfentwintig
provincies, en een hoofdstad,
Kinshasa. Het land is ongeveer 76 x zo groot als Nederland.
Meer dan 80% van de bevolking is
christen, waarvan 50%
rooms-katholiek, 30%
protestants en 17% behoort tot de diverse inheemse kerkgenootschappen, waaronder de
Kimbanguïstische Kerk (ca. 5 miljoen leden). Naast christenen zijn er ook
moslims in Congo, hoewel zij slechts een klein deel van de bevolking uitmaken.
Sinds de onafhankelijkheid in 1960 kent de Democratische Republiek Congo (DR Congo) een geschiedenis van conflicten. In 1994 had het conflict tussen de Hutu’s en Tutsi’s in buurland Rwanda grote impact op DR Congo (toen Zaïre). De regering-Kabila ondersteunde gevluchte Hutu’s, die onder leiding stonden van de militante Hutugroepering Interhamwe. Hierdoor kwamen Tutsi’s in DR Congo in gevaar en vluchtten zij naar Rwanda. Vanaf dat moment was de inmenging van DR Congo in het conflict een feit. Nog steeds zijn de tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen een bron van conflict. Het meest recente conflict is ontstaan toen buurlanden Oeganda en Rwanda zich in 1998 tegen de regering Kabila keerden, omdat deze alle leden van de Tutsi bevolkingsgroep uit de regering zette. Congolese rebellengroepen sloten zich bij Oeganda en Rwanda aan. Zo brak er oorlog uit tussen verschillende partijen waarbij meerdere staten betrokken waren. In januari 2001 werd Kabila vermoord en zijn zoon Joseph Kabila nam de macht over. Hij zorgde ervoor dat de Rwandese troepen zich terugtrokken uit Oost-Congo en zette het vredesproces in gang. Desondanks bleven de rebellen actief in grote delen van het land.
In 2002 werd een overgangsregering ingesteld waarin leiders van verschillende partijen de macht deelden. Deze regering was echter te verdeeld om het geweld te kunnen stoppen. In juli 2006 werden de eerste democratische verkiezingen in 45 jaar gehouden. De gekozen president Joseph Kabila staat nu voor de taak om de buitenlandse milities het land uit te krijgen en de rebellen te ontwapenen. Dit levert opnieuw strijd op tussen het regeringsleger en de rebellen. Moord en verkrachting komen op grote schaal voor. Het vredesakkoord van Goma dat in januari 2008 tot stand kwam tussen de regering en de troepen van generaal Nkunda heeft hier niets aan veranderd. De strijd heeft het afgelopen decennium naar schatting vier miljoen slachtoffers geëist en nog eens ruim een miljoen mensen is op de vlucht geslagen.
